🎉 Nabeschouwing Toernooi 2024 – Een achtbaan van plafondballen, degradatiekrakers en wizardry

Lieve sportliefhebbers, fans van misgeslagen smashes en bewonderaars van hoogvliegende plafondballen, het zit er weer op. Acht speeldagen, 36 wedstrijden, een paar zenuwinzinkingen en minimaal drie kapotte batjes later kunnen we terugblikken op misschien wel het meest kleurrijke toernooi ooit.

Het toernooi begon op dinsdag 12 augustus, met Roel die meteen even zijn visitekaartje afgaf: een keurige 11–2 tegen Sanne. Daarmee werd eigenlijk meteen het thema van Sannes toernooi aangekondigd: hard werken, veel lachen, maar de punten gingen meestal de andere kant op. Later die dag sloeg Marco met zijn beruchte plafondballen Laura in een thriller van 13–11 van de tafel, waarna Laura zichzelf moed insprak met de gedachte: “Ach, ik heb in ieder geval drie slagen vaker de bal geraakt dan Sanne in haar eerste pot.”

Diezelfde dag zagen we ook Hobie die dacht de show te stelen, maar tegen Joerie vakkundig werd afgeserveerd: 4–11. Joerie, die al vroeg de bijnaam “The Wizzard” kreeg omdat zijn ballen soms leken te verdwijnen in een parallel universum om vervolgens ineens achter je neer te vallen, zette meteen de toon voor de rest van het toernooi.

De eerste verrassingen

Op woensdag 13 augustus kwam Bart in actie, en hoe! Hij poetste Laura op met 11–5, waarna hij Sanne met een pijnlijke 11–1 naar huis stuurde. “Ik dacht dat we warming-up speelden,” zou Sanne na afloop verzuchten. Ondertussen had Joerie weer een masterclass in magie klaar: Marco kreeg met 11–2 klop.

En dan Roel: de man die altijd minstens één toeschouwer op de rand van een hartaanval brengt. Tegen Thijs trok hij met 11–2 overtuigend aan het langste eind. Thijs keek daarna alsof hij net een sollicitatiegesprek had verpest zonder zijn veters gestrikt te hebben.

Maar misschien wel de meest opvallende dag had Crispy. Eerst ging hij onderuit tegen Hobie (7–11), daarna verloor hij ook nog eens van Joerie (8–11). Twee nederlagen op één dag – iets wat niemand had verwacht van de man die een dag later wél even Bart en Marco zou slopen. Achteraf gezien bleken juist deze verliespartijen op dag twee cruciaal: door de latere gelijke stand in punten zou Crispy uiteindelijk naast de titel grijpen, enkel en alleen vanwege een minder doelsaldo. De ironie is dat zijn toernooi misschien al op die woensdagmiddag werd beslist, terwijl hij zelf nog dacht: “Ach, het is pas dag twee, dit komt wel goed.”

Crispy-time

Op donderdag 14 augustus leek het even het toernooi van Crispy te worden. Eerst knalde hij Roel met 11–4 van tafel, daarna won hij een ware klassieker tegen Bart: 11–7. Met nog een zege op Marco (11–5) rook Crispy ineens aan de koppositie. Maar toen kwam die krankzinnige thriller Bart–Joerie: 15–13 voor Bart. Het publiek sprong op de banken alsof Nederland net wereldkampioen was geworden. Joerie mopperde, maar zou later laten zien dat hij wél wist wanneer je écht moest pieken.

Ondertussen pakte Laura tegen Sanne haar broodnodige punten (11–4), en kreeg Sanne de inmiddels veelzeggende bijnaam “De Vrolijke Nulpunter”.

Vrijdag de dertiende (maar dan op de 15e)

De vrijdag was de dag waarop de scheidsrechters een dagje vrij wilden nemen, want er viel zoveel te lachen dat er nauwelijks gefloten werd. Crispy rekende af met Laura (11–4), Sanne (11–2) en Thijs (11–3). Alleen tegen Bart ging het mis: daar snoepte Marco verrassend de overwinning weg met 13–11. Het publiek brulde toen Marco zijn armen in de lucht gooide en riep: “Plafondballen for president!”

Hobie kreeg tegen Marco ook nog een lekkere opsteker (13–11), maar zijn inconsistentie bleek later in het klassement fataal.

De laatste loodjes

Op maandag 18 augustus bleek dat Roel nog steeds barstte van de energie: hij stuurde Hobie met 3–11 wandelen en liet Hobie daarna in de kleedkamer nadenken over levenskeuzes. Bart pakte op diezelfde dag revanche en won met 11–6 van Roel, maar kon niet voorkomen dat Joerie zijn toernooi afrondde in stijl: Sanne kreeg 11–1 om de oren, waarna de Wizard alweer een puntje dichter bij de titel kroop.

Op dinsdag 19 augustus mocht Thijs nog een poging wagen om zijn eer te redden, maar ondanks een dappere drie punten verloor hij kansloos van Hobie (3–11), en ook Bart (11–5) en Joerie (11–2) deden er een schepje bovenop.

De finale dag: Marco’s marathon en Joerie’s kroon

De woensdag van 20 augustus was de climax van alles. Eerst die zinderende degradatiekraker: Sanne–Thijs 8–11. Thijs vierde die overwinning alsof hij de Champions League had gewonnen, terwijl Sanne lachend zei: “Ik heb in ieder geval niet verloren met dubbele cijfers.”

Daarna Marco. Wat een dag! Eerst Roel (12–10), toen Thijs (11–1) en Sanne (11–4). Een hattrick op één dag – alsof hij ineens dacht: “Laat ik die middenmoot maar even verlaten.”

Maar de echte apotheose kwam bij Joerie–Roel. Roel begon furieus, pakte zelfs een 0–3 voorsprong, en had Joerie bij 8–10 letterlijk op de knieën. Het publiek rook sensatie. Maar toen: poef. The Wizzard zwaaide met zijn denkbeeldige toverstaf en draaide de wedstrijd eigenhandig om. Eindstand: 12–10. Joerie kroonde zich daarmee definitief tot kampioen.

De eindstand

1. Joerie (The Wizzard) – 7 overwinningen, de betoveraar van dit toernooi.

2. Bart – De constante factor, maar nét niet genoeg om de magie te breken.

3. Crispy – Flitsend, maar door het doelsaldo op het verkeerde been.

4. Marco – De koning van de plafondbal en held van de slotdag.

5. Roel – Altijd spektakel, soms briljant, soms wankel.

6. Hobie – Een ware rollercoaster, goed voor hartkloppingen bij fans.

7. Laura – Vechtlust en drie mooie zeges in de tas.

8. Thijs – Zijn ene overwinning voelt als tien.

9. Sanne – De nulpunter, maar misschien wel de publiekslieveling.

Tot slot

En zo eindigde een knotsgek toernooi met Joerie “The Wizard” bovenaan, Bart op zijn hielen, en Crispy op plek drie. Dat laatste blijft natuurlijk voer voor discussie: had Crispy niet gewoon de schaal in handen gehad, als hij op woensdag 13 augustus niet twee keer onderuit was gegaan? Twee nederlagen op één dag – tegen Hobie en Joerie – die later als een boemerang terugkwamen. Zijn doelsaldo bleek nét te mager om Bart en Joerie bij te benen. In de wandelgangen wordt inmiddels gesproken van “Black Wednesday”, de dag waarop Crispy de titel uit zijn eigen tas liet vallen.

Toch verdient hij, samen met alle andere deelnemers, een diepe buiging. Want zeg nou eerlijk: een toernooi zonder Crispy’s bravoure, Marco’s plafondballen, Sanne’s onverwoestbare optimisme en Thijs’ katvriendelijke excuses was nooit hetzelfde geweest.

Maar er kan er maar één de winnaar zijn: Joerie, alias The Wizard. Zijn afscheidsact was magistraal, zijn spel betoverend, en zijn puntensaldo dodelijk. Het publiek wist het al, maar de eindstand bevestigde het: dit was zijn toernooi. We feliciteren hem met de welverdiende titel en wensen hem alle succes in het buitenland. Hopelijk wordt daar gewaarschuwd: tovenaars laten zich niet temmen.🧙‍♂️✨